နင့္အၿပံဳးေတြကို ငါ ေကာက္သိမ္းထားတယ္

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူးကြယ္ ...
တခါတေလ
နင္ရယ္စရာေျပာတဲ႔အခါ
ဝင္ၿပီး ရယ္ေမာေပးတတ္သူလိုမ်ိဳးေလးပဲ
နင့္အတြက္ အသံုးဝင္ရင္ ...
ေက်နပ္ပါတယ္ ...။

အခ်စ္ဆိုတာကို ...
ရယူပိုင္ဆိုင္ျခင္းလိုလို
စြန္႔လြတ္ေပးဆပ္ျခင္းလိုလို
ျငင္းခုန္ေနၾကသူေတြကို ...
ငါ ... မုန္းတယ္ ...။

တကယ္ေတာ့ ...
ေကာင္မေလးရယ္ ...။

အခ်စ္ဆိုတာ ...။

ဖြင့္ေျပာစရာ မလိုေတာ့ေလာက္ေအာင္
နင့္ကို ေငးၾကည့္ေနမိတဲ႔အခါ ...
ၾကယ္တာရာ အားလံုးကို ပိုင္ဆိုင္လိုက္သလိုမ်ိဳး .......
.............. ..................။

ေက်းဇူးၿပဳၿပီး ...
ငါ့ကို “အ႐ူး”လို႔ ေခၚပါကြယ္ ...။     ။

ရင္ကြဲ ပက္လက္ ကဗ်ာ

ငါ့ကို ... ထားခဲ႔လိုက္ပါ ...
ဧရာဝတီ .....။

လူသားအားလံုးအတြက္
အသက္ရွင္ခြင္႔ မရမွေတာ့ ...
သမိုင္းတစ္ခုလို
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ စာအုပ္ေလးလို
ပိတ္ေနလိုက္ပါေတာ့ ...။

အတၱေတြ စီးဆင္းေနမယ့္
ျမစ္ႀကီးတစ္ခုကို
ငါတို႔ ...
မျမင္ခ်င္တဲ႔ အခါ ...။

သဘာဝတရားကို
ငါတို႔ ...
ကယ္တင္ခြင့္ မရေတာ့တဲ႔ အခါ ...။

ထားလိုက္ပါ ... ဧရာဝတီရယ္
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ဆက္ ... စီးဆင္းၾကတာေပါ့ ...။ ။

၃၀ . ၉ . ၂၀၁၁

ထူးထူးဆန္းဆန္း ေစာေစာစီးစီး ႏိုးေနတဲ႔ ဒီမနက္က ေရးလိုက္တဲ႔ ကဗ်ာပါ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ထူးထူးဆန္းဆန္း ျဖစ္သြားတယ္။

အေရာင္ မရွိတဲ႔ ကဗ်ာ

ငါဟာ... ပြင့္စရာ အပင္မရွိတဲ႔
ဂ်စ္ပစီ ပန္းတစ္ပြင္႔ရယ္ပါ ...။

ငါ စိုက္ပ်ိဳးခ်င္တဲ႔
အိပ္မက္သစ္ပင္ေလးက
ရာသီဥတုနဲ႔ မကိုက္ညီခဲ႔ဘူး ...။

ေကာင္မေလးေရ ...။

လူေတြကိုက
မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာပါကြယ္ ...။

နာမ၀ိေသသန မရွိတဲ႔ ေကာင္ကလည္း
သူလို ကိုယ္လိုေလာက္ေတာ့
ေမႊးျပႏိုင္ပါတယ္ ...။ ။