ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေျခလွမ္းမ်ား

ညီညာေသာ ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ မညီညာေသာ ေျခလွမ္းမ်ား

ညီညာေသာ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ လွပေပမယ့္ ရက္စက္ျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ခံစားေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မညီညာေသာ္လည္း ယံုၾကည္ခ်က္တူေသာ ေျခလွမ္းမ်ားေနာက္သို႔သာ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္မည္။ ညီညာျခင္း မညီညာျခင္းထက္ ယံုၾကည္မႈကိုသာ ကၽြန္ေတာ္ ပို၍ ျမတ္ႏိုးသည္။

ၿပိဳင္ပြဲမွ ေျခလွမ္းမ်ား

ပြဲေတာ္ရက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေတာင္ေပၚသို႔ သြားေသာ ေစာင္းတန္းေလွကားတြင္ လူစည္ကားေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းသည္ ေတာင္ေပၚေစတီသို႔ အရင္ေရာက္သူ အႏိုင္ဟု သေဘာတူ၍ ၿပိဳင္ခဲ႔ၾကသည္။
သူငယ္ခ်င္းက ေစာင္းတန္းေလွကားမွ အျခားသူမ်ားကို တြန္းထိုးဖယ္ရွား၍ အေျပးတက္သြားေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေစာင္းတန္းေဘးရွိ မညီမညာ ေက်ာက္ခဲေပါမ်ားေသာလမ္းၾကမ္းမွ ေလွကားမရွိ ခက္ခဲျဖည္းညင္းစြာ တေရြ႕ေရြ႕တက္ခဲ႔သည္။
ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ႐ံႈးနိမ့္သြားႏိုင္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ အႏိုင္ရဖို႔ တစ္ခုတည္းႏွင့္ေတာ့ အျခားသူမ်ားကို မထိခိုက္ေစလိုပါ။ အျခားလူမ်ားကို တြန္းထိုး ဖယ္ရွားၿပီးမွ ရရွိေသာ အႏိုင္ကို ကၽြန္ေတာ္ မလိုခ်င္ပါ။
ၿပိဳင္ပြဲ၏ ေျခလွမ္းမ်ားသည္ သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္ေနဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။

အေမွာင္ထဲမွေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ အလင္းထဲမွ ေျခလွမ္းမ်ား

ပန္းတိုင္ကား တူေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ လူအခ်ိဳ႕က အေမွာင္ထဲ၌ စမ္းတ၀ါး၀ါး ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကသည္။ အခ်ိန္မေရြး ဆူးေညွာင့္ခလုတ္တို႔ႏွင့္ ေတြ႔ႏိုင္သည္။ မျမင္မစမ္းႏွင့္ အသူတရာ နက္ေသာ ေခ်ာက္ထဲသို႔လည္း က်သြားႏိုင္ေလသည္။ သို႔ေသာ္ကား မေၾကာက္မ႐ြံ႕ ေလွ်ာက္ၿမဲ။
အလင္းထဲမွ လူမ်ားသည္လည္း ထိုပန္းတိုင္သို႔ပင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾက၏။ ျမင္ျမင္ထင္ထင္ရွိ၍ ထိုသူမ်ားသည္ ခရီးတြင္ေလသည္။
အေမွာင္ထဲမွလူသည္ အလင္းထဲရွိ လူကို ျမင္ႏိုင္၏။ အလင္း၌ရွိေသာသူကား အေမွာင္ထဲသို႔ မျမင္ႏိုင္ရာ။
အို .... အလင္းထဲတြင္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကေသာ ညီေနာင္အေပါင္းတို႔ ....။ သင္တို႔ မျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း အေမွာင္ထဲတြင္ သင္တို႔ကဲ႔သို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းေနသူမ်ားမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကဆဲသာ...။
ပန္းတိုင္ကား တူေလသည္။
အေမွာင္ထဲမွ ေျခလွမ္းမ်ားႏွင့္ အလင္းထဲမွ ေျခလွမ္းမ်ား ထိုပန္းတိုင္တြင္ ဆံုေတြ႔ၾကေပလိမ့္မည္။
ထိုအခါ အေမွာင္လည္းမဟုတ္ ... အလင္းလည္း မဟုတ္။
ေရႊေရာင္ အတိၿပီးေသာ ၿမိဳ႕ျပက ေစာင့္ႀကိဳေနလိမ့္မည္ တကား ။ ။