ေစ်းသည္ႀကီး ဆန္ေရႊ

(တစ္ခန္းရပ္ ျပဇာတ္)

ပါ၀င္သူမ်ား ... ... ...
- ေစ်းသည္ႀကီး ဦးဆန္ေရႊ
- အင္တာဗ်ဴးဆရာတစ္ေယာက္
- ေစ်း၀ယ္သူ တရုတ္ ကုလား လူမ်ိဳးျခားမ်ား
- စုတ္စုတ္ ျပတ္ျပတ္ ၀တ္ဆင္ထားေသာ ဆင္းရဲသား လုပ္သားျပည္သူမ်ား

- (ေစ်းဆိုင္အိမ္ပံု ပန္းခ်ီကားကို ေနာက္ခံထား၍ ေစ်းသည္ႀကီး ဆန္ေရႊမွ ေအာ္ဟစ္ ေစ်းေရာင္းေနေစ)
- (ဆင္းရဲသား လုပ္သားျပည္သူမ်ားက ေပါက္ျပား ေဂၚျပား အစရွိေသာ ကိရိယာ တန္ဆာပလာမ်ား ကိုင္ေဆာင္၍ ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ျပဳလုပ္ေနေစ)

ေရႊ ။ ။ “လာေနာ္ လာေနာ္ ... ေဟာဒီမွာ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ေတြ... ေက်ာက္စိမ္းေတြ... သစ္ေတာထြက္ ပစၥည္းေတြ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ေရာင္းေပးေနၿပီ... ေနာက္ရက္ကစၿပီး က်ဳပ္မေရာင္းေတာ့ဘူး... အဲဒါေၾကာင့္ ေလွ်ာ့ေပးေနတာ ... ၀ယ္ထားၾကပါ ၀ယ္ထားၾကပါ ”

- (တရုတ္ ကုလား လူမ်ိဳးျခားမ်ားက တိုးေ၀ွ႔ ေစ်း၀ယ္ဟန္ ျပဳေစ)

ေရႊ ။ ။ “သိပ္မတိုးၾကပါနဲ႔ ... အားလံုးကို ေရာင္းေပးမွာပါ... ရွိသမွ် ဘာမွ မက်န္ေအာင္ ေရာင္းေပးမွာပါ... စိတ္ခ်ပါ... သိပ္မတိုးၾကပါနဲ႔”

- (ထိုအခ်ိန္တြင္ အင္တာဗ်ဴးဆရာက ေစ်း၀ယ္မ်ားၾကားမွ တိုးေ၀ွ႔ကာ ေစ်းသည္ႀကီး ဆန္ေရႊကို အင္တာဗ်ဴးေစ)

ဗ်ဴး ။ ။ “ေစ်းသည္ႀကီး ဦးဆန္ေရႊခင္ဗ်ား ... ေနာက္ရက္ကစၿပီး မေရာင္းေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ဆိုင္ပိတ္ေတာ့ မလို႔လား?”

ေရႊ ။ ။ “ဘယ့္ႏွယ့္ ပိတ္ရမွာလဲဗ် ... သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕ေတြ ... ေက်ာက္စိမ္းေတြ ထြက္ေနသေရြ႕ ေရာင္းေနဦးမွာပါ ... က်ဳပ္မေရာင္းေတာ့ဘူး ဆိုတာက က်ဳပ္က အသက္ႀကီးၿပီေလ ... ကိုယ္တိုင္ မေရာင္းေတာ့ပဲ ဟန္ျပ ေစ်းေရာင္းတစ္ေယာက္ေလာက္ခန္႔ၿပီး က်ဳပ္က ေနာက္ကေန ႀကိဳးကိုင္မလို႔ စဥ္းစားထားတယ္ဗ်”

ဗ်ဴး ။ ။ “ဟုတ္ကဲ႔ပါ ... ေစ်ူးသည္ႀကီး ဦးဆန္ေရႊ အေနနဲ႔ အခုလို ႀကိဳးစားပမ္းစား ေရာင္း၀ယ္ေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လည္း သိခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်”

ေရႊ ။ ။ “ေမးမွ ေမးရက္ပေလဗ်ာ ... ဘယ္သူ႔အတြက္ ရွိရဦးမလဲ ... ျပည္သူေတြ အတြက္ေပါ့ဗ်”

ဗ်ဴး ။ ။ “ ေအာ္ ... ေက်းဇူးႀကီးပါေပတယ္ဗ်ာ ... ဒါနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေမးခြန္း ေမးပါဦးမယ္ ... ျမန္မာျပည္မွာ ျပည္သူလူဦးေရ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ သိပါသလား ခင္ဗ်ာ”

ေရႊ ။ ။ “လုပ္ျပန္ၿပီ ... ဒါေမးစရာလား ... ဒီေလာက္ေတာ့ သိတာေပါ့ဗ်ာ ... ေနဦး ... အင္း (စဥ္းစားဟန္ျဖင့္) ... က်ဳပ္မိန္းမရယ္ ... က်ဳပ္သမီးေတြရယ္ ... သမက္ေတြ ေျမးေတြရယ္ ... ေဆြမ်ိဳးေတြရယ္ ... စုစုေပါင္း ငါးဆယ္ တစ္ရာေလာက္ေတာ့ ရွိတာေပါ့ဗ်ာ ...”

- (အင္တာဗ်ဴးဆရာ ပက္လက္လန္သြားေစ)
- (ျဖတ္သြားျဖတ္လာ ဆင္းရဲသား ျပည္သူလူထု လမ္းေလွ်ာက္ေနရာမွ ရပ္တန္႔၍ ‘မွတ္သားေလာက္ပါတယ္ရွင့္ မွတ္သားေလာက္ပါတယ္ခင္ဗ်’ ဟု သံၿပိဳင္ေအာ္ဆိုရင္း ကန္႔လန္႔ကာ ခ်ေစ)။ ။