Wednesday, December 10, 2008

အ႐ူးလက္ထဲမွာေသနတ္႐ွိတယ္

သူ႔ျမင္းသူ စိုင္းေနတယ္ဆိုေပမယ့္
စစ္ကိုင္းမွ မဟုတ္ဘူး
ဘယ္ကိုမွလည္း မေရာက္ဘူး
သူေျပာေတာ့ တဟုန္ထိုးဆိုပဲ
အနားသိပ္မကပ္နဲ႔
အ႐ူးလက္ထဲမွာ ေသနတ္႐ွိတယ္။

ဆုပ္လည္းဆူး စားလည္း႐ူးမယ့္ဒုကၡ
အတၱနဲ႔ အေတာမသတ္ႏိုင္တဲ႔ ေလာဘ
ေလာကပါလ ေအာခ်ရပါတဲ႔
အိုဘယ့္... မဟာဥမၼ...။
ဇရာလည္းေထာင္းၿပီ
ခႏၶာလည္းေညာင္းၿပီ
သတိနဲ႔ယွဥ္ အသိ၀င္မွ
မရဏကို ဘ၀ကူးေကာင္းမယ္။

စိတ္မဆိုးၾကပါနဲ႔
ေျဗာင္လိမ္တာ မဟုတ္ပါဘူး
သူ႔ကိုယ္သူကို မသိေတာ့တာ...။

စုန္းစုန္းမျမဳပ္သေ႐ြ႕ေတာ႔
ေလွကေလွာ္ေကာင္းတုန္းေပါ့...
ပဲခူးပဲေရာက္ေတာ့မလိုလို
အမ်ိဳးပဲျမင့္ျမတ္သလိုလိုနဲ႔
တန္ခိုးအာဏာေတြက
ကစားစရာက်ေနတာပဲ။

ကိုေလးျဖဴေရ... ယံုၾကည္တာေတြကို
ေျမာင္းထဲလႊင့္ပစ္ဖို႔လည္း မႀကံဘူး
ယိုေနတာေတြကို
လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတာလည္းမဟုတ္ဘူး
အဲဒီအ႐ူးလက္ထဲမွာ ေသနတ္႐ွိတယ္။ ။

4 comments:

♥ Acacia ♥ said...

အရမ္းေကာင္းတယ္ လာဖတ္သြားတယ္

ေကဇီလင္း said...

ကဗ်ာကို ခံစားသြားပါတယ္။ အရမ္းေကာင္းတယ္။

Anonymous said...

ေရလယ္လန္းတယ္ဗ်ာ။တကယ္ပါပဲဗ်ာ ေတြးလဲေတြးတတ္တယ္။

Eaindra said...

အရူးက ရူးမွန္းမသိတာ ခက္တယ္ေနာ္