ခပ္ညံ့ညံ့ေျမေခြးတစ္ေကာင္ဟာ စင္ေပၚမွာ မ်က္လွည့္ျပဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အဓိကလႈပ္႐ွားမယ့္လက္ကို မသိမသာ ၿငိမ္ထားၿပီး က်န္တဲ႔လက္တစ္ဖက္ဆီ ပရိတ္သတ္ေတြ အာ႐ံုေျပာင္းေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။
ဒါေပမယ့္ ပရိတ္သတ္ကေတာ့ အစကတည္းက ေျမေခြးအေၾကာင္း သိၿပီးသားပဲေလ။ ဘယ္သူကမွ သူ႔ကို အယံုအၾကည္ မ႐ွိဘူး။
မ်က္လွည့္ဆရာ ေျမေခြးကေတာ့ ပရိတ္သတ္ကို လွည့္စားၿပီး ဒီဘက္အိတ္ကပ္ထဲကေန ဟိုဘက္အိတ္ကပ္ထဲကို ေျပာင္းဖို႔ အတင္းႀကိဳးစားေနေလရဲ႕။ ။
ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးထဲမွာ
ဆာေလာင္ေန႐ံုနဲ႔ေတာ့
ေအာက္ဆီဂ်င္ကုန္ခမ္းတဲ႔အထိ
ပင္လယ္ဆီမေရာက္ႏိုင္ဘူး။
ေက်ာက္ခ်ထားတဲ႔စိတ္ေတြ
ရြက္ .. လႊင့္ .. လိုက္ ..။
ညမီးခိုး တိမ္တိုက္ေတြ
ေမာင္း .. ထုတ္ .. လိုက္ ..။
ကမ္းေျခအသစ္ ...
ေကာင္းကင္အသစ္ ဆီသြားၾကမယ္။
ျဖန္႔က်က္ထားတဲ႔အေတာင္ပံ
...... ေလဆန္ကို ပ်ံဖို႔ျဖစ္တယ္
...... ေလဆန္ကို ပ်ံဖို႔ျဖစ္တယ္ ...။
ဒဏ္ရာေတြေပးတဲ႔ ကမၻာဖ်က္မာရ္နတ္
အာဇာနည္ ရဲ႕ ဓါးအတြက္
လက္စားေခ် ေတးသံေတြ
ၿပိဳးျပက္တီးခတ္ဖို႔
....... ငါတို႔ လာေနၿပီ
....... ငါတို႔ လာေနၿပီ .... ။ ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပို႔စ္အသစ္ေလးေတြကိုဖတ္ၿပီး ကိုthinker က ေ၀ဖန္ပါတယ္။
ကိုthinker ။ ။ "ခင္ဗ်ားကလည္း အတုေတြမ်ားလွပါလား"
ကၽြႏု္ပ္။ ။ "အတုေတြမ်ားမွာေပါ့ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေနတဲ့ ႏိုင္ငံမွာကိုက လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား အတုေတြနဲ႔ ေနသားက်ေနၾကတာပဲ"
ကိုthinker ။ ။ "ဟ ေဟ့လူရ အဲေလာက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးထင္တယ္ အစစ္အမွန္သံုးတဲ့သူလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္"
ကၽြႏ္ုပ္။ ။ "ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာက အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းအတုကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆႏၵအတုကိုေျပာတာ။ ျပည္သူလူထုက သူတို႔ရဲ႕ဆႏၵ အစစ္အမွန္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပေတာ့လည္း ဖမ္းတယ္၊ ဆီးတယ္၊ ရိုက္တယ္၊ ပစ္တယ္။ ျပည္သူအမ်ားစုဟာ စစ္အစိုးရကို အလိုမရွိတဲ့ ဆႏၵအစစ္ေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ၿမိဳသိပ္ၿပီး ဆႏၵအတုေတြနဲ႔ ေနထိုင္ေနၾကရတာဗ်။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ျပည္သူလူထုက ပစၥဳပၸန္ကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ လက္ခံ႐ွင္သန္ေနၾကရတာပါဗ်ာ"။
ေျပာၿပီး ကၽြန္ေတာ္သက္ျပင္းခ်မိပါတယ္။ ။
အေ၀းႀကီးသြားေျပာစမ္းပါ...
ေဘးရန္ဆီးကာ .. တဲ့
က်ဳပ္တို႔ကို ထိုးေကၽြးၿပီး
ခင္ဗ်ားက ကင္း လုပ္တယ္။
ဘာမွျပန္မေျပာခ်င္ေတာ့ ...။
ေခါင္းမ႐ွိတဲ့ လူဟာ
နား႐ွိဖို႔လည္း မေသခ်ာဘူးေလ...။
ဒါနဲ႔ လူေကာ ဟုတ္ရဲ႕လား?
အဲဒါလည္း မေသခ်ာဘူး
သူ႔မွာ ႏွလံုးသားမွ မ႐ွိတာ...။
ဘာမွ မစဥ္းစားတတ္တဲ့
ခင္ဗ်ားအတြက္ေတာ့ လြယ္တယ္
က်ဳပ္တို႔မွာသာ ...
နာရီေတြထဲ .. ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု။ ။
မာရ္နတ္ဟာ ကမၻာကိုဖ်က္တဲ႔ေနရာမွာ အသံုးျပဳခိုင္းေစရေအာင္ ႏြားတခ်ိဳ႕ေမြးၿပီး နဖားႀကိဳးထိုးတယ္။ တခ်ိဳ႕ႏြားေတြက သူတို႔ရဲ႕သခင္ဟာ ကမၻာဖ်က္မယ့္မာရ္နတ္ဆိုတာ မသိရွာပဲ ဘုမသိဘမသိနဲ႔ ႀကိဳးဆြဲရာ ကၾကရွာတယ္။ တခ်ိဳ႕ႏြားေတြကေတာ့ သိရက္နဲ႔အလိုတူအလိုပါ။
မာရ္နတ္က ဒါနဲ႔အားမရေသးေတာ့ တခ်ိဳ႕ႏြားေတြကို သူ႔ရဲ႕မိတ္ေဆြေတြဆီပို႔ၿပီး ကမၻာဖ်က္နည္းေတြသင္ခိုင္းတယ္။ မာရ္နတ္ရဲ႕မိတ္ေဆြေတြက အဲဒီႏြားေတြကို လည္ပတ္ပါ ပတ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီႏြားေတြက ပိုၿပီးသနားစရာေကာင္းတယ္၊ နဖားႀကိဳးအျပင္ လည္ပတ္ပါ ပါေတာ့ မာရ္နတ္က ပိုခိုင္းလို႔ေကာင္းတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကမၻာဖ်က္မာရ္နတ္ရဲ႕ ႏြားေတြ... ႏြားေတြ... မ်ားလာ။ ကမၻာႀကီးလည္း ပ်က္သထက္ ပိုပိုပ်က္လာေတာ့တာပဲ။ ေၾသာ္ ... အနိစၥ .. ဒုကၡ .. အနတၱ ...။ ။
အမွားကို ေထာက္ျပေပးသူေတြကိုေရာ၊ ေ၀ဖန္အႀကံျပဳေပးသူေတြေရာ၊ ေမတၱာပို႔ၾကသူေတြ အားလံုးကို ေက်းဇူးအထူးတင္႐ွိပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ႔ ... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ဘာမွျပန္ေျပာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေျပာၾကသလို နာမည္ႀကီးခ်င္လို႔လည္းမဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူ႔ကိုမွမထိခိုက္ေစခ်င္ပါဘူး။ ကံခၽြန္လို ၾကားဖူးနား၀ ဟာသပံုျပင္ေလးေျပာၾကည့္တာပါ။ သိၾကသူေတြ သိသလိုေတြးၿပီး သိၾကပါေစ။ မသိသူေတြ မသိသလိုေနၾကမွာပါ။ သိရက္နဲ႔မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသူေတြကိုေတာ့ ဘာမွမေျပာခ်င္ပါဘူး။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
"ကဲမင္းအလွည့္ေရာက္ၿပီ... ဝင္ေတာ့"
ဇာတ္ဆရာရဲ႕ေအာ္သံအဆံုးမွာ ကြ်န္ေတာ္ဇာတ္စင္ေပၚကိုအလိုလိုေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အလွည့္ေရာက္တာအေကာင္းဆံုးပဲ ကြ်န္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ စကားလံုးေတြအျပည့္အသိပ္နဲ႔ ေပါက္ကြဲထြက္လာတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်လိုက္တယ္။
".... ...... ..... ....... ...."
ထူးဆန္းစြာနဲ႔ပဲကြ်န္ေတာ့္ပါးစပ္က ဘာအသံမွထြက္မလာခဲ့ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ အံ့ဩသြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဇာတ္ဆရာကို လွည့္ၾကည့္ၿပီးကြ်န္ေတာ္သိလိုက္ပါရဲ႕။ ကြ်န္ေတာ္သ႐ုပ္ေဆာင္ေနရတာက အ အ ခန္းေလ။ မြန္းက်ပ္မႈေတြနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ေမာလာတယ္။
"ေနာက္တစ္ခန္းအတြက္အသင့္ျပင္ထား" ဆိုတဲ့ ဇာတ္ဆရာရဲ႕အသံနဲ႔အတူ ကြ်န္ေတာ္ ဇာတ္စင္ေနာက္ကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ နာက်ည္းလိုက္တာ။ ေနာက္အခန္းေတြဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား ကြ်န္ေတာ္ အ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရဦးမွာလဲ???။ ။
တဆင့္စကားတဆင့္နားနဲ႔ ၾကားသိရတဲ႔ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးပါ။
တခါက မႏၱေလးနည္းပညာတကၠသိုလ္က ၀ါရင့္ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ DSTA လို႔ေခၚတဲ႔ တပ္မေတာ္နည္းပညာတကၠသိုလ္ကို တာ၀န္က်လို႔ေျပာင္းသြားရသတဲ႔။ ဒီလိုနဲ႔သင္ရင္းျပရင္း စာေမးပြဲေတြၿပီးေရာဆိုပါေတာ့။ အဲဒီမွာ ဆရာႀကီးစစ္ရတဲ႔အေျဖလႊာေတြက ေအာင္မွတ္ရတာ တစ္ေယာက္မွမ႐ွိဘူးဆိုပဲ။ ဆရာႀကီးကလည္း၀ါရင့္ဆိုေတာ့ ဘာရမလဲ အကုန္ခ်ပစ္တာေပါ့။ ေတာ္လိုက္တဲ႔ DSTA ေက်ာင္းသားေတြေနာ္။
အဲဒီအေၾကာင္း ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးၾကားသြားေတာ့ ဆရာ့ကိုေခၚေျပာသတဲ႔။ ေက်ာင္းသားေတြစာေမးပြဲက်တဲ႔ ကိစၥမွာ အေၾကာင္းရင္းႏွစ္ခု႐ွိတယ္တဲ့၊ တစ္ခုက ေက်ာင္းသားေတြည့ံလို႔၊ ေနာက္တစ္ခုက သင္တဲ႔ဆရာည့ံလို႔၊ DSTA ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ selection ေ႐ြးထားလို႔ ည့ံစရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူးဆိုပဲ။ ဒါနဲ႔ ၀ါရင့္ဆရာႀကီးလည္း စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ေက်ာင္းက ထြက္စာတင္ခဲ့သတဲ့ဗ်ာ။
ေတာ္လိုက္တဲ႔ DSTA ေက်ာင္းသားေတြေနာ္။ MTU က တကယ့္ ၀ါရင့္ဆရာႀကီး စိတ္ညစ္သြားေအာင္ကို ေတာ္ၾကပံုမ်ားေျပာပါတယ္ .... တကယ္။ ။
ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လုပ္ပံုၾကည့္ဦး ...
"ေဟ့ေကာင္ မင္းသတင္းစာက ေဇာက္ထိုးႀကီးျဖစ္ေနတယ္ေလ ... ဘယ္လိုလုပ္ဖတ္လို႔ရမွာလဲ?"
သူငယ္ခ်င္းကျပန္ေျပာတယ္...
"မင္းဘာသိလို႔လဲ? ငါဖတ္ေနတာ အစိုးရသတင္းစာဟ .. ေဇာက္ထိုးဖတ္မွ အမွန္အတိုင္းေတြသိရတာ"
ေနာက္တစ္ေယာက္လည္းၾကည့္ ... ခံုေပၚမွာေဇာက္ထိုးႀကီး TV ၾကည့္ေနတယ္။ သူကလည္းေျပာတယ္ ...
"တပ္မေတာ္ေန႔ဂုဏ္ျပဳဇာတ္ကားၾကည့္ေနတာကြ" တဲ႔ ... ေကာင္းေရာ။ ။
ကေျပာင္းကျပန္အိပ္မက္နဲ႔
လမ္းမ႐ွိတဲ႔လမ္းကို
ေျမပံုညႊန္းအတိုင္းတဲ႔ ...
သြားေနၾက.... ။
ဘယ္ေတာ့မွ ... ေရာက္ .. မွာ .. လဲ?
ကိုယ္က်ိဳးစြန္႔ထားသတဲ႔
ကိုယ္က်င့္တရားေတြပုပ္အဲ႔
စမ္းတ၀ါး၀ါးနဲ႔
အဲဒီမ်က္ကန္းေတြက
တေစၦေတာ့ေၾကာက္တယ္...။
အေယာင္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔
က်ိန္စာအတုေတြ႐ြတ္ဆို...
အဲဒီလိုနဲ႔
ငါတို႔ကမၻာႀကီး
ခရီးတစ္ပိုင္းတစ္စ
သုညက စဖို႔ေတာင္
အေမွာင္မွာ အိပ္ေပ်ာ္ၾကတုန္းေပါ့။ ။
မိတ္ေဆြကသူ၏ ကိုယ္တိုင္ေရး ဆိုေသာ လကၤာတစ္ပုဒ္လာျပ၏။
"........ ........ ........"
"ဟင္ ... ခင္ဗ်ားဟာကလည္း တခ်ိဳ႕အခ်က္ေတြက မျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္တယ္ဗ်..."
ကြ်န္ေတာ္က စိတ္ထဲ႐ွိသည့္အတိုင္းေဝဖန္မိေသာအခါ ထိုမိတ္ေဆြကျပန္ေျပာသည္။
"ဟဲ ဟဲ.. ဒီေလာက္ေတာ့႐ွိမွာေပါ႔ဗ်ာမုသား မပါလကၤာမေခ်ာတဲ့ဗ်..."
"ဪ ဒီလိုလား ... အင္း အင္း ဟုတ္ၿပီ"
ေနာက္တစ္ေန႔က် ကြ်န္ေတာ္၏ကိုယ္တိုင္ေရးလကၤာကို သူ႔အားျပလိုက္သည္...။
"... ..... .... ..... ...."
ထိုမိတ္ေဆြကေဒါသတႀကီးႏွင္႔ ...
"ဘာေတြလဲဗ်ာ ခင္ဗ်ားဟာက မျဖစ္ႏိုင္တာေတြခ်ည္းပဲ...."
"ဟင္... ခင္ဗ်ားပဲမုသားမပါလကၤာမေခ်ာဆိုဗ် ... အဲဒါေၾကာင္႔ အေခ်ာတကာ့အေခ်ာဆံုးလကၤာႀကီး ျဖစ္သြားေအာင္ မုသား ေတြခ်ည္းေရးထည့္လိုက္တာေပါ့ဗ်.. ဟဲ... ဟဲ"
႐ွဴးသိုးသိုးႏွင့္ ထိုမိတ္ေဆြလွည့္ျပန္သြားေသာအခါသူၾကားေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ေအာ္ေျပာလိုက္သည္...
"ကြ်န္ေတာ္ စကားပံုကို ျပင္ထားတယ္ဗ် မုသားခ်ည္းပါလကၤာႀကီးေခ်ာ လို႔မေကာင္းဘူးလား"။ ။
