Friday, July 24, 2009

ပန္း၀င္စား

ငါဟာ ရနံ႔ေတြကို
လွ်ိဳ႕၀ွက္မထားတတ္ခဲ႔လို႔
ရင္ကြဲေသဆံုးခဲ႔ရတဲ႔
ခပ္ၫံ့ၫံ့ ပန္းတစ္ပြင့္ရယ္ပါ ...။

႐ိုး႐ိုးေလးပါပဲ ...
မာယာကင္းလြန္းတဲ႔
နင့္ အၿပံဳးရင္ခြင္ထက္ကို
ေႂကြက် သက္ဆင္းမိတာပါပဲ ...။

ျဖစ္ႏိုင္ေခ်နည္းလြန္းတဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အပိုင္းအစေလးေတြကိုေတာင္
ျပန္လည္ ယူေဆာင္သြားတဲ႔
ငါ့ရဲ႕ ... အျဖဴေရာင္ ေလ(ျပည္) လိႈင္း ေရ .....။

နင္ မနမ္း႐ိႈက္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔
တစ္ျခမ္းပဲ့ ရနံ႔ေလးေတြကို
ရင္ခြင္ရဲ႕ ဟိုးအနက္႐ိႈင္းဆံုးမွာ
သို၀ွက္ သိမ္းဆည္းၿပီး
ေနာက္ဘ၀ထိေအာင္ သယ္ေဆာင္ခဲ႔ပါ့မယ္...။

အဲဒီအခါ ...
ကမၻာမွာ အာဒံနဲ႔ ဧ၀မေတြ႔ခင္
နင္နဲ႔ငါ အရင္ေတြ႔ၾကမယ္ ... ။ ။

17 comments:

လင္းဒီပ said...

သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ေနာက္ထပ္ကမာၻဦးမွာ အခ်စ္ကို ဦးဆံုးတူးဆြတဲ့သူ ျဖစ္ပါေစဗ်ာ...။

ကုိေအာင္ said...

ကဗ်ာကုိ ခံစားသြားပါတယ္။

ေမဓာ၀ီ said...

"ပန္း၀င္စား" ဆိုတဲ့ စကားလံုးေလး သိပ္လွတယ္။
စဥ္းစားမိတာ ခ်ီးက်ဴးမိပါရဲ႕။

kiki said...

အဲဒီအခါ ...
ကမၻာမွာ ... အာဒံ နဲ႔ ဧ၀ မေတြ႕ခင္
နင္ နဲ႔ ငါ အရင္ေတြ႕ၾကမယ္... ။ ။

ခ်စ္တဲ့သူနဲ့ ေတြ ့ဆံု နုိင္ပါေစ ...

Angel Shaper said...

ခ်စ္တတ္လြန္းသူႀကီးေရ......
ကမၻာသစ္မွာ မင္းရနံ့ေလးေတြကို တရိႈက္မက္မက္ နမ္းရိႈက္ေပးမဲ့ အေဖာ္မြန္ေလး အရင္ဆံုးရွာေတြ့ပါေစလို့ ဆုမြန္ေခြ်လိုက္တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစကိုေႏြဆူးေရ........

MANORHARY said...

ပန္းဝင္စားတဲ့
ကဗ်ာေလးက လွတယ္

yaewoori said...

အရမ္းသေဘာၾကပါတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

ေႏြဆူးလကၤာ said...

ပန္း၀င္စား ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေလးကို စဥ္းစားမိၿပီး ကဗ်ာေရးဖို႔ ျဖစ္လာတာကေတာ့ မဂၢဇင္းတစ္ခုထဲမွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရလို႔ပါ။ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ မဂၢဇင္းကေတာ့ ေမ့သြားပါၿပီ။ ျပန္ရွာလို႔ရရင္ ေျပာပါ့မယ္။ သူ႔ကဗ်ာက ‘ဓာတ္တိုင္၀င္စားတဲ႔လူ’တဲ႔။ အဲဒါေလးကို သေဘာက်ၿပီး ဒီကဗ်ာေရးျဖစ္တာပါ။ ပထမေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ‘ပန္း၀င္စားတဲ႔လူ’လို႔ ေပးမလို႔ပဲ..။ အဲဒါဆိုရင္ သူမ်ားၿခံထဲက ပန္းေတြ ၀င္ခိုးစားေနသလို ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ ပန္း၀င္စားလို႔ပဲ ေပးလိုက္တာပါ။

ေမ့သမီး said...

ကဗ်ာေလးကလွလိုက္တာ Vampire ေရ။ :D

Younggun said...

ေနာက္ဆုံးႏွစ္ပိုဒ္ကို အရမ္းႀကိဳက္မိပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ကို ခံစားရတာ စိတ္ထဲ အထိအရွမ်ားသြားတယ္။ ကုိယ့္ျဖစ္ရပ္နဲ႔ဆင္ရင္ ခံစားခ်က္က မီးထပြင့္သြားေလေတာ့ ကဗ်ာေလး ရင္ထဲ ေထြးေပြ႔ထားခ်င္မိပါတယ္ဗ်ာ။

ေဇာ္ said...

အာဒံနဲ႕ ဧ၀မေတြ႕ခင္ နင္နဲ႕ငါ အရင္ေတြ႕ၾကမယ္ဆုိပါလားဗ်ာ။

ကဗ်ာ .. ေကာင္းပါ၏။

ကြ်န္ေတာ္က ေႏြဆူးရဲ႕ အရင္စာအေဟာင္းေတြဖတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ အိမ္လာသြားတယ္ေနာ္။ =)

win latt said...

ခ်စ္တတ္လြန္းေတာ့
ရင္ထဲမြန္းက်ပ္
မေနတတ္ခဲ႔။
ေပးဆပ္လြန္းေတာ့
အသဲပြန္းခပ္
ဒဏ္ရာထပ္ခဲ့။
ေမႊးရနံ႕သင္း
ခ်စ္ပန္းခင္းေလး
နမ္းခိုက္ၾကံဳသူ
ေလအခ်ဴမွာ
ရင္အပူ...သူ...မသိပါေစနဲ႔။ ။

lovelessguiter said...

ေကာင္းလိုက္တဲ႔ ကဗ်ာေလးဗ်ာ... ေခါင္းစဥ္ေလးကုိေတြ႔လိုက္ကတည္းက စိတ္၀င္စားသြားတယ္....ကဗ်ာေလးလဲဖတ္လိုက္ေရာ... ကဗ်ာထဲကလို ေကႀကြက်သက္ဆင္းမိတာပါပဲ...

mmtn (kalay) said...

ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ က ကဗ်ာေလးေတြ မေရးတတ္လို႔ အဲလုိ ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြ ေရးတတ္တဲ႔သူ ေတြ႔ရင္ အားက်မိပါတယ္။

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

သိပ္လွတဲ့ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေလးနဲ႔။။သိပ္ႏူးညံ့တဲ့ စာသားေလးေတြပါလား

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အဲဒီအခါ ...
ကမၻာမွာ ... အာဒံ နဲ႔ ဧ၀ မေတြ႕ခင္
နင္ နဲ႔ ငါ အရင္ေတြ႕ၾကမယ္

Anonymous said...

နင္ မနမ္း႐ိႈက္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔
တစ္ျခမ္းပဲ့ ရနံ႔ေလးေတြကို
ရင္ခြင္ရဲ႕ ဟိုးအနက္႐ိႈင္းဆံုးမွာ
သို၀ွက္ သိမ္းဆည္းၿပီး
ေနာက္ဘ၀ထိေအာင္ သယ္ေဆာင္ခဲ႔ပါ့မယ္...။

စကားလံုးလွလွေလးေတြ သံုးသြားတာ မိုက္တယ္