သံလိုက္အိမ္ေႁမႇာင္က်ေပ်ာက္ခဲ႔တဲ႔ကဗ်ာ
ပံုစံခြက္ထဲ မေနခ်င္လို႔
စည္းအျပင္ထြက္မိကာမွ
ပံုမက် ပန္းမက် နဲ႔
ဘာပံုေပါက္သြားမွန္းမသိေတာ့ဘူး။
ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္လို႔
ေျပာရေအာင္ကလည္း
ဘယ္က စ လို႔ ဘယ္ကို သြားရမွန္း မသိ။
လမ္းၾကမ္းလို႔ ခရီးမတြင္တာေတာ့
ဟုတ္မယ္ မထင္ဘူး
လမ္းက ေခ်ာလြန္းေတာ့
စလစ္ ျဖစ္ၿပီး ဘီးေတြ မေ႔႐ြေတာ့တာ။
အမွန္တရားကို ႐ွာဖို႔
အမွားတစ္ရံကို စီးၿပီး ထြက္ခဲ႔တယ္ ...
ဘယ္ .. ညာ .. ဘယ္ .. ညာ ...။
ဘာလုပ္ဖို႔လဲ?
တိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ !
ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ?
ငါ့အတြက္ ... ငါ့အတြက္ ... !
ႀကံဳး၀ါးရင္း ခရီးဆက္
တစ္ေန႔တစ္လံ တစ္ေန႔တစ္လံ နဲ႔
ပုဂံကေတာ့ ဘယ္မွ မေ႔႐ြဘူးေပါ့ ...
သူ႔ေနာက္ေက်ာမွာ ေ၀းက်န္ရင္း ...
..... ..... ေ၀းက်န္ရင္း ..... ...... ။ ။
မျပန္ခင္ေလး ဖတ္ဖို႔ တင္ေပးခဲ႔ပါတယ္။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ မၾကာခင္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လာပါ့မယ္။