Tuesday, March 31, 2009

ေရာဂါဆန္း

လည္ေခ်ာင္းထဲမွာ တစ္ခုခု နင္ေနပံုရတဲ႔ လူနာတစ္ေယာက္ ေရာက္လာပါတယ္ ...
“တစ္ခုခု နင္ေနတာပဲ ... ဘာစားမိလို႔လဲ?”
လူနာက စကားမေျပာႏိုင္ပါဘူး။ သူနဲ႔ ပါလာတဲ႔ အေဖာ္လူနာရွင္ကပဲ ျပန္ေျဖပါတယ္ ...
“ဘာမွမစားပါဘူးခင္ဗ်ာ ... ဒီလိုထင္ပါရဲ႕ ... ပါးစပ္နဲ႔ မဆန္႔တဲ႔ စကားလံုးေတြ ေျပာမိလို႔ ထင္ပါတယ္ ေဒါက္တာ ...”
“ဗ်ာ! ... ဘာ .. ဘာေတြမ်ား ေျပာမိလို႔လဲ?”
အဲဒီလူနာရွင္ကပဲ ျပန္ေျဖပါတယ္ ...

က .. ခ .. ဂ .. ဃ .. င .. တဲ႔ ..... A .. B .. C .. တဲ႔ ..... + .. - .. x .. တဲ႔ ..... X .. Y .. Z .. တဲ႔ ..... ဋ .. ဌ .. ဍ .. တဲ႔ ..... အဲ ... တဲ႔ .. အဲ႔ အဲ႔ .. အု .. ၀ု .. ”

ေျပာရင္း ေျပာရင္း နဲ႔ အဲဒီလူလည္း လည္ေခ်ာင္းနင္သြားပါေတာ့တယ္။ ။

ဒီ၀တၱဳတိုေလးနဲ႔အတူ ၄.၉.၂၀၀၈ တုန္းက တင္ခဲ႔တဲ႔ ၀တၱဳတိုအေဟာင္းေလးကို ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။

ပါးစပ္

“၀ုန္း !!!”
အ႐ွိန္နဲ႔ေျပးလာၿပီး ကြ်န္ေတာ့္ကို အသားလြတ္ဝင္တိုက္တယ္။
သူေရာ ကြ်န္ေတာ္ပါ လဲက်။ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ဆဲမလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့... ကြ်န္ေတာ္အံ့ဩသြားတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ကိုဝင္တိုက္တာ လူမဟုတ္ပဲ ပါးစပ္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။
“ေဆာရီးဗ်ာ... ေနာက္က ကြ်န္ေတာ့္သခင္လိုက္လာလို႔ ထြက္ေျပးေနတာပါ ...”
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟိုးခပ္ေဝးေဝးမွာ ဒီဘက္ကိုေျပးလာေနတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ရတယ္။ အဲ... ဟုတ္တယ္ဗ် ...သူ႕မွာ ပါးစပ္မပါဘူး။
“ေနပါဦး... မင္းကဘာလို႔ လူေပၚမွာမေနပဲ ထြက္ေျပးေန ရတာလဲ ?”
ကြ်န္ေတာ္မေနႏိုင္လို႔ ေမးမိေတာ့ ပါးစပ္ႀကီးက ျပန္ေျဖပါတယ္ ...
“အို... အဲဒီလူေပၚမွာ မေနခ်င္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ ... ဘယ့္ႏွယ္ ... လူကျဖင့္ အျဖစ္မ႐ွိပဲနဲ႔ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ.. ၾကာေတာ့ သူမ႐ွက္ေပမယ့္... ကြ်န္ေတာ္႐ွက္ လာၿပီဗ်”
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ပဲ ပါးစပ္ႀကီး ထြက္ေျပးသြားတယ္။ ။

Friday, March 27, 2009

လမ္းမွားတဲ႔ငွက္

“ကယ္ၾကပါဦးဗ်ိဳ႕ !!!”
ငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ေၾကာက္လန္႔တၾကား စူးစူး၀ါး၀ါး ေအာ္လိုက္သံပါ။
“ဘာျဖစ္လို႔လဲ ? ငါ ဘာ ကူညီရမလဲ ??”
ကယ္တင္႐ွင္ ေတြ႔ၿပီဆိုၿပီး ငွက္ကလည္း ၀မ္းသာ အားရနဲ႔ ...
“ကမၻာႀကီးေပၚမွာ ေလေတြ နည္းသြားၿပီဗ် ... လုပ္ပါဦး ... ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပ်ံရတာ သိပ္အားမပါဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ...”
“အင္း ... ဟုတ္ၿပီ ... ငါက လိုတရ နတ္မင္းႀကီးပဲ ... ကဲ ... အဲဒီေတာ့ မင္းဘာျဖစ္ခ်င္လဲ?”
“ေလေတြ အမ်ားႀကီး ဖန္ဆင္းေပးပါ အ႐ွင္!”
“ျဖစ္ပါတယ္ ... !!”
“၀ုန္း !!!”
“အား !!!”
အမွန္ကေတာ့ လိုတရနတ္မင္းႀကီးဆိုၿပီး ဟန္ေဆာင္ထားတဲ႔ မာရ္နတ္ပါ ...။ ေလေတြအမ်ားႀကီး လိုခ်င္ပါတယ္ဆိုၿပီး မာရ္နတ္ကို ကိုးကြယ္မိတဲ႔ ငွက္ကေတာ့ ....
ေလမုန္တိုင္းထဲမွာ ဒလိမ့္ေကာက္ေကြး ေမွ်ာပါသြားေလရဲ႕ ....။ ။

Monday, March 23, 2009

၀ကၤဘာလမ္း

ငါ့အျဖစ္က ဇာတ္သိမ္းျပဖို႔ကို
စာမ်က္ႏွာေပ်ာက္ေနခဲ့တယ္။
ညတိုင္း ငါ့စိတ္႐ိုင္းေတြကို
အဲဒီ စားက်က္မွာ သြားေက်ာင္းရတာ အေမာ။
ေႏြကို ပူလြန္းလို႔ ေ႐ွာင္ေျပးခဲ႔တယ္
ခိုလံႈမိတဲ႔ အခန္းက ငရဲျဖစ္ေနေပါ႔ ...။
ျဖတ္ခဲ႔ရတဲ႔လမ္းက ခါးတယ္ ...။
ေပ်ာက္ေနတဲ႔ စာမ်က္ႏွာမွာ
ငါ့အတြက္ အေျဖေတြ ႐ွိေနလိမ့္မယ္ ...။
လမ္းဆံုေရာက္ရင္ ဘယ္သြားရမလဲ ?
၀ကၤဘာတစ္ခုဆံုးရင္ ေနာက္၀ကၤဘာတစ္ခု
ေရာက္ေရာက္လာတတ္တာ ငါ့ဘ၀ေပါ့ ...။
တကယ္ဆို ေႏြက ဒီေလာက္မဟုတ္ပါဘူး
ေျခလွမ္း စ မယ္ျပင္တုိင္း ဇာတ္သိမ္းကို ႀကိဳေတြးမိရင္း
........... ေမာတယ္ .........။ ။

Wednesday, March 18, 2009

သူခိုးမ်ား


ပထမသူခိုး ။ ။ “ေတာက္ ! မေန႔ညက ငါထြက္ခိုးေနတုန္း ငါ့အိမ္သူခိုး၀င္သြားတယ္ ... ခိုးထားတာေလးေတြ ေျပာင္ေရာ ...”
ဒုတိယသူခိုး ။ ။ “ေတာက္ ! မေန႔ညက ငါထြက္ခိုးေနတုန္း ငါ့အိမ္သူခိုး၀င္သြားတယ္ ... ခိုးထားတာေလးေတြ ေျပာင္ေရာ ...”
တတိယသူခိုး ။ ။ “ ေတာက္ ! ........ ...... ။ ..... ..... ။ ..... ..... ။ ..... ..... ။ ..... ..... ။ ..... ...... ။ ..... ..... ”
စတုတၳသူခိုး ။ ။ “ ေတာက္ ! ........ ...... ။ ..... ..... ။ ..... ..... ။ ..... ..... ။ ..... ..... ။ ..... ...... ။ ..... ..... ”
ပဥၥမသူခိုး ။ ။ “ ေတာက္ ! ..... ..... ..... ။ ..... ..... ..... ”
ဆဌမသူခိုး ။ ။ “ ေတာက္ ! ..... ..... ..... ။ ..... ..... ..... ”
မနက္မိုးအလင္းမွာ ၾကားရတဲ႔ မေက်မနပ္ ေရရြတ္သံ တခ်ိဳ႕ပါ။ ဘယ္သူခိုးအိမ္ကို ဘယ္သူခိုး၀င္ခိုးလည္းေတာ့ မသိဘူး။ ကိုယ္ေတာင္ ကိုယ့္အႀကံနဲ႔ကိုယ္ ႐ႈပ္လို႔ ........
“ ဒီေန႔ည ဘယ္အိမ္ ၀င္ခိုးရရင္ ေကာင္းမလဲ??? ” ။ ။

(ပံုေလးက aliyasking.wordpress.com ကပါ။)

Thursday, March 12, 2009

Pause ႏိွပ္ထားတဲ႔ ျပဇာတ္


အခုခ်ိန္ထိ္
မိုးကေခါင္ေနတုန္းပဲ ေမေမ...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ငါးတစ္ေကာင္
ေလနစ္ေနတာၾကာေပါ့...။

ကိုယ့္ကိုကို္ယ္ ေဆးေရာင္ျခယ္ပါဆိုမွ
အလင္းေရာင္ကိုမွ
၀တ္ဆင္ခ်င္ခဲ့တဲ႔ေကာင္ပါ
ဧည့္ခန္းက ပန္းခ်ီကားထဲမွာ
ကြက္လပ္ေလး ျဖစ္ က်န္ရစ္တယ္။

နာရီေလးပဲ လြဲတာပါ ...
ရက္ လ ေလးပဲ လြဲတာပါ ...
ဒီလိုနဲ႔ သားရဲ႕သကၠရာဇ္ေတြ
တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ပုပ္သိုးသြားခဲ႔ျပန္ၿပီ ေမေမ...။

ပန္းတိုင္ေတြသာ ေျပာင္းေျပာင္းသြားတယ္
လမ္းေဟာင္းထဲကကို မေရြ႕ႏိုင္ေသးဘူး။

အစက ျပန္ က ခြင့္ရရင္ေတာင္
ဇာတ္လိုက္ေနရာက မေနခ်င္ေတာ့ဘူး
ကံၾကမၼာေနရာက ေနမယ္ ...
ၿပီးေတာ့ ...
ဇာတ္သိမ္းခန္းက စ ပလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္... ။ ။

Friday, March 6, 2009

ေ၀းကြာျခင္း


ေတာဘုရင္ျခေသၤ့ႀကီးက ေတာင္ကုန္းထိပ္ကေန ေအာ္လိုက္တယ္ ...
“ငါ့ေတာအုပ္ထဲက သားရဲတိရစာၦန္မ်ား အဆင္ေျပၾကရဲ႕လား ?”

“ေျပပါတယ္ !!!”


သားရဲတိရစာၦန္ေတြရဲ႕ ၿပိဳင္တူေျဖလိုက္သံနဲ႔အတူ ေတာဘုရင္ ျခေသၤ့ႀကီး ေက်နပ္သြားတယ္။
“အဆင္မေျပပါဘူး . . . ကယ္ပါဦး !”
“အရွင္ကယ္ပါ . . . ဒုကၡေရာက္လြန္းလို႔ပါ !”
တိရစာၦန္ႀကီးေတြရဲ႕ေအာက္က ပုရြက္ဆိတ္ေလးေတြက အားကိုးတႀကီး ေအာ္ေျပာၾကတယ္။ အေကာင္ေသးေတာ့လည္း အသံမက်ယ္ႏိုင္ဘူးေပါ့ ...။
ေတာင္ထိပ္ေပၚက ေတာဘုရင္ႀကီးကေတာ့ မၾကားဘူး ...။ ျမင္လည္းမျမင္ဘူး။ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ သူ႔ေတာအုပ္သူ ေက်နပ္ေနေလရဲ႕။ ။