Sunday, October 26, 2008

ခ်ီတက္ပြဲ

ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးထဲမွာ
ဆာေလာင္ေန႐ံုနဲ႔ေတာ့
ေအာက္ဆီဂ်င္ကုန္ခမ္းတဲ႔အထိ
ပင္လယ္ဆီမေရာက္ႏိုင္ဘူး။

ေက်ာက္ခ်ထားတဲ႔စိတ္ေတြ
ရြက္ .. လႊင့္ .. လိုက္ ..။

ညမီးခိုး တိမ္တိုက္ေတြ
ေမာင္း .. ထုတ္ .. လိုက္ ..။

ကမ္းေျခအသစ္ ...
ေကာင္းကင္အသစ္ ဆီသြားၾကမယ္။

ျဖန္႔က်က္ထားတဲ႔အေတာင္ပံ
...... ေလဆန္ကို ပ်ံဖို႔ျဖစ္တယ္
...... ေလဆန္ကို ပ်ံဖို႔ျဖစ္တယ္ ...။

ဒဏ္ရာေတြေပးတဲ႔ ကမၻာဖ်က္မာရ္နတ္
အာဇာနည္ ရဲ႕ ဓါးအတြက္
လက္စားေခ် ေတးသံေတြ
ၿပိဳးျပက္တီးခတ္ဖို႔
....... ငါတို႔ လာေနၿပီ
....... ငါတို႔ လာေနၿပီ .... ။ ။

5 comments:

Anonymous said...

မိုက္တယ္ဗ်ာ ကဗ်ာေလး ဆက္ေရးပါ အားေပးတယ္ဗ်ဳိ႕

မသက္ဇင္ said...

ၿမိဳ႕ပ်က္ႀကီးထဲမွာ
ဆာေလာင္ေန႐ံုနဲ႔ေတာ့
ေအာက္ဆီဂ်င္ကုန္ခမ္းတဲ႔အထိ
ပင္လယ္ဆီမေရာက္ႏိုင္ဘူး။

အေတြးေကာင္းနဲ႔ ေရးထားတဲ႔ ကဗ်ာေလးပါ--
ရည္ညႊန္းလိုတာကို ေတြးၿပီး အႏုပညာ
ေျမာက္ေအာင္ ဖြဲ႔ႏိုင္ပါတယ္---
ခင္မင္လ်က္
မသက္ဇင္

winlatt said...

ဒို့...အေတာင္ပံ
ေလဆန္ကို အားယူပ်ံမယ္
အေမွာင္ထုကိုစိုးမိုးတဲ့
မီးခိုးတိမ္တုိက္
ဒို့...အားနဲ႔မွဳတ္ထုတ္ပစ္လိုက္မယ္
ဒို႔..အာဇာနည္ရဲ့ဓါး
ဒဏ္ရာေတြေပးတဲ့ လူရမ္းကားတို့ေသြးနဲ့
ေဆးေၾကာပစ္ၾကဘို႔
မင္းနဲ့ လက္တြဲ
ကမ္းေျခအသစ္ ေကာင္းကင္သစ္ဆီ
လွမ္းခ်ီဖို႔ လာေနျပီ
ဒို့လဲ လာေနျပီ...

ပ်ံသန္းျခင္းရပ္၀န္း said...

ျမိဳ႕ပ်က္ႀကီးထဲမွာ
ဆာေလာင္ေန႐ံုနဲ႔ေတာ့
ေအာက္ဆီဂ်င္ကုန္ခမ္းတဲ႔အထိ
ပင္လယ္ဆီမေရာက္ႏိုင္ဘူး။

ေတာ္ေတာ္မိုက္တယ္ဗ်ိဳ႕...။အႏွစ္သာရလည္းရွိပါတယ္..။
ရည္ရြယ္ခ်က္လည္းေကာင္းတယ္..။
အားေပးလ်က္.....

ေႏြဦးေမာင္ said...

လာေရာက္ျပီးအားေပးတာကိုလဲ ေက်ဇဴးတင္ပါတယ္ေနာ္ ။ တူညီတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြနဲ႕ ထုဆစ္ခဲ့ၾကတဲ့ ဒီလက္ေတြ
မာနေတြ ေဘးဘယ္ျပီး ခ်ီတက္ပြဲ ႏြွဲၾကရင္သိပ္ျပီးေကာင္းမွာ ပဲေနာ္ ။